«اوتیسم» یا «درخودماندگی» یك اختلال رازآلود و پیچیده است. این بیماری را میتوان نوعی ناتوانی كودك در برقراری ارتباط با دیگران و مشاركت در فعالیتهای اجتماعی یا به بیان سادهتر «ناتوانی در اجتماعی بودن» به حساب آورد.
توجه چندانی به محیط اطراف ندارد، صدایش كه میكنی هیچ واكنشی نشان نمیدهد حتی یك نگاه خشك و خالی را هم از من كه مادرش هستم، دریغ میكند. انگار نه انگار! اینها كه خوب است الان دو سالش است و دریغ از اینكه كلمهای یا جملهای را درست به زبان آورد. همیشه در عوالم خودش است و گاهی به چیز بیربطی گیر میدهد و ساعتها با آن ور میرود.. .........